Jak należy postępować z małym dzieckiem, które obgryza paznokcie? Kto powinien zająć się takim dzieckiem – psychiatra dziecięcy, czy może psycholog? Obgryzanie paznokci to jedna z częściej występujących czynności nawykowych u dzieci. Najczęściej dotyczy dzieci w wieku szkolnym i nastolatków – szacuje się, że nawet 30% tej populacji obgryza paznokcie. Bardzo rzadko natomiast ten nawyk pojawia się u dzieci <3.–4. rż. Podobnie jak inne czynności nawykowe (takie jak masturbacja, ssanie kciuka, pociąganie się za włosy, dłubanie w nosie itp.), obgryzanie paznokci zwykle jest formą odreagowania stresu i napięcia nerwowego u dzieci, których potrzeby emocjonalne nie są odpowiednio zaspokajane. Inna przyczyna to nuda, a w przypadku młodszych dzieci nawyk obgryzania paznokci bywa „kontynuacją” nawyku ssania kciuka. Czynności nawykowe, w tym obgryzanie paznokci, mogą stanowić izolowany problem, albo towarzyszyć innym zaburzeniom psychicznym. Jeśli dziecko obgryza paznokcie, ale wydaje się, że problem nie jest utrwalony, oraz jeśli w zachowaniu i funkcjonowaniu dziecka nie zaobserwowano niepokojących zmian (jak np. problemy ze snem, utrata apetytu, zmiany nastroju, lęki, skargi somatyczne bez obiektywnej przyczyny), zwykle wystarcza porada psychologa dziecięcego. Poinstruuje on rodziców, jak pomóc dziecku w wyeliminowaniu tego niepożądanego nawyku. Utrwalone czynności nawykowe wymagają diagnozy stanu psychicznego dziecka i jego sytuacji rodzinnej oraz szkolnej i określenia, czy w domu, środowisku klasowym lub rówieśniczym nie dzieje się coś, co jest źródłem stresu. Trzeba pamiętać, że długotrwałe i/lub intensywne obgryzanie paznokci może doprowadzić do groźnych powikłań. Należą do nich uszkodzenia lub zanik płytki paznokciowej, zakażenia bakteryjne i grzybicze w obrębie palców, zakażenia jamy ustnej, uszkodzenia dziąseł lub szkliwa zębów, wady zgryzu, a w niektórych przypadkach zakażenia pasożytami przewodu pokarmowego. Obecność powikłań świadczy o znacznym nasileniu tego nawyku, co z kolei wskazuje na ewidentne trudności emocjonalne dziecka i stanowi wskazanie do konsultacji psychiatrycznej. Konsultacja psychiatry dziecięcego jest wskazana również wtedy, gdy oprócz obgryzania paznokci obserwuje się inne niepokojące objawy psychopatologiczne lub zmiany w funkcjonowaniu dziecka. Obgryzanie paznokci może bowiem towarzyszyć innym zaburzeniom psychicznym, takim jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zaburzenia lękowe lub depresyjne, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (tzw. nerwica natręctw) czy tiki. Warto pamiętać o podstawowych zasadach postępowania z dziećmi obgryzającymi paznokcie: Nie wolno karać, krytykować, straszyć ani ośmieszać dziecka – takie postępowanie w większości przypadków przyczynia się do nasilenia problemu. Jeśli zauważymy, że dziecko w danym momencie obgryza paznokcie, należy mu delikatnie i spokojnie zwrócić uwagę – bardzo prawdopodobne, że robi to bezwiednie – a następnie postarać się odwrócić jego uwagę od tej czynności lub zająć je czymś innym. W walce z czynnościami nawykowymi skuteczne i wskazane jest stosowanie pozytywnych wzmocnień, czyli chwalenie i nagradzanie dziecka, gdy nie podejmuje ono niekorzystnego zachowania. Warto spokojnie porozmawiać z dzieckiem i wyjaśnić mu, dlaczego obgryzanie paznokci jest szkodliwe ze względów estetycznych i zdrowotnych (ale nie straszyć!), a następnie zaproponować mu pomoc w walce z tym nawykiem i wspólne szukanie sposobów na wyeliminowanie problemu (można zasięgnąć porady psychologa). Zawsze należy się zastanowić, czy w życiu dziecka nie dzieje się coś, co powoduje u niego napięcie emocjonalne (konflikty w domu, trudności w szkole, zmiany w sytuacji rodzinnej, jak np. choroba bliskiej osoby czy narodziny młodszego rodzeństwa). W miarę możliwości trzeba wyeliminować te czynniki lub zapewnić dziecku odpowiednie wsparcie (tu również może pomóc psycholog dziecięcy).
Obgryzanie paznokci lub inaczej onychofagia może zacząć się po prostu od wkładania palców do buzi, czyli czegoś, co dzieci robią praktycznie non stop. Choć nie powoduje to choroby samej w sobie, jest to patologia psychiczna, która jeśli wymknie się spod kontroli, może mieć nieprzyjemne konsekwencje wymagające interwencji specjalisty.
Wg trafności Wg popularności od najnowszych od A do Z od Z do A Wg ceny: rosnąco Wg ceny: malejąco Obgryzanie paznokci Uważa się, że główną przyczyną obgryzania paznokci u dzieci i dorosłych jest stres. Może być on związany z sytuacją niepokoju, strachu lub innych, negatywnych emocji. W psychologii używa się specjalistycznego terminu - onychofagia. Jest to zaburzenie psychiczne z grupy obsesyjno-kompulsywnych i związane jest z obgryzaniem paznokci z różnych powodów - nudy, stresu lub głodu. Istnieją jego łagodna i ostrzejsza forma. W poważniejszych przypadkach chory zdolny jest nawet do okaleczania własnych dłoni na skutek przewlekłej nerwicy. Jak pozbyć się nawyku obgryzania paznokci? Mało osób zdaje sobie sprawę z tego, że obgryzanie paznokci może skutkować poważnymi powikłaniami zdrowotnymi. Ten zgubny nawyk to nie tylko nieestetycznie wyglądające dłonie. Pod paznokciami gromadzą się bowiem liczne szczepy bakterii, które po dostaniu się do organizmu mogą powodować choroby układu pokarmowego. Na tym jednak nie koniec. Rozgryzanie płytki paznokciowej sprzyja chorobom przyzębia oraz wadom zgryzu. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do wykrzywienia przednich zębów, co może być niezwykle trudne do skorygowania. Ucierpieć mogą na tym także dziąsła, w których dochodzi do poważnych zapaleń. Wszystko to wydaje się być błędnym kołem, gdyż to głównie stres, lęk i strach napędzają do obgryzania paznokci, a z kolei skutki tego czynu wpływają na niskie poczucie własnej wartości. Jak zatem radzić sobie z tym problemem? Rozwiązań dla osób obgryzających paznokcie jest wiele. Jedną z najbardziej znanych i skutecznych jest inwestycja w żele o gorzkim posmaku tzw. gorzkie paluszki. Pomalowanie powierzchni płytki paznokcia lakierem przeciw obgryzaniu paznokci skutecznie zniechęca od wkładania palców do ust. Gorzką emalią należy pomalować paznokcie, tak jak zwykłym lakierem. Na efekty nie trzeba długo czekać. Dobrym rozwiązaniem jest również wdrożenie systematycznej pielęgnacji płytki paznokcia. Regularne polerowanie, wycinanie skórek cążkami oraz nakładanie odżywek lub kolorowych lakierów, odwraca uwagę od obgryzania i skłoni do większej pielęgnacji. Jeśli problem związany jest z emocjami bądź stresem, warto popracować na tym polu. Skutecznych rozwiązań jest kilka. O ile stres ma łagodne natężenie, zaleca się ruch na świeżym powietrzu, trening fizyczny, spacery z pupilem lub wdrożenie technik oddechowych. Jeśli podłoże stresu jest poważniejsze, koniecznością jest wizyta u psychologa. Zdaniem specjalistów zajęcie czymś rąk w momencie odczuwania pokusy obgryzania jest jedną ze skuteczniejszych metod. Posłużyć mogą kolorowanki, krzyżówki czy inne, umysłowe szarady. Nie tylko uniknie się zgubnego nawyku, ale i potrenuje szare komórki. Aby ograniczyć chęć skubania paznokci, można codziennie nosić przy sobie paczkę pestek słonecznika lub dyni. Nie tylko przyjemnie chrupią w ustach, ale i posiadają wiele walorów zdrowotnych. Nie mniej skuteczne są miętowe gumy do żucia. Niektóre kobiety decydują się na założenie sztucznych paznokci tzw. tipsów. Wówczas obgryzanie paznokci jest niemożliwe. Wspomagająco w sytuacjach stresowych zaleca się picie naparów z melisy oraz spożywanie magnezu. Okazuje się bowiem, że u osób stale znajdujących się w sytuacjach stresowych, to właśnie tego pierwiastka brakuje najbardziej.
Obgryzanie paznokci u dzieci i młodzieży. Obgryzanie paznokci u dzieci pojawia się zwykle między 4. a 6. rokiem życia, a więc w okresie, kiedy większość maluchów rozpoczyna przedszkole. Emocje związane z adaptacją w nowym miejscu mogą być na tyle silne, że stają się właśnie przyczyną obgryzania paznokci.
Obgryzanie paznokci u dzieci jest dość powszechne – już trzy- i czterolatki mogą w nerwowych chwilach próbować obgryzać paznokcie. Niestety później nawyk się pogłębia i robi się z niego poważny problem, dotyczący 1 na 3 dzieci… Dlaczego dziecko obgryza paznokcie? Zanim zabierzesz się za usuwanie nawyku obgryzania, powinnaś zadbać, by zniknęła jego przyczyna. Samo obgryzanie paznokci to reakcja na stres. A stres może powodować wszystko – od częstego krytykowania przez rodziców, od natłoku oczekiwań, może widziało coś stresującego w telewizji, być może udziela mu się Twoje zdenerwowanie – a może po prostu jest niespokojne i nie stoi za tym żadna psychologiczna przyczyna? Wszystko to powinnaś mieć na uwadze, i dopiero po rozwiązaniu problemów zabrać się za wyplenianie nawyku obgryzania paznokci. Przykład idzie z góry Często jest tak, że dziecko nie czuje się winne i nie uważa, że postępuje niewłaściwie. W końcu jeśli rodzice obgryzają paznokcie, to i ono ma do tego prawo i uważa to za naturalne. Dlatego jeśli sama masz jakiś niezdrowy nawyk (nie muszą to być wcale obgryzione paznokcie, dziecko zauważy również podjadanie słodyczy czy palenie), może warto wspólnie walczyć i wzajemnie się wspierać? Po pierwsze spokój Zacznij od ćwiczeń relaksacyjnych – usiądź z dzieckiem i każ mu mocno zacisnąć dłonie w piątki. Powoli liczcie do 10 i gwałtownie je rozluźnijcie. Ćwiczenia powtarzajcie kilkukrotnie, byście czuli ciepło dłoni. Po drugie – świadomość problemu Pokaż dziecku, że obgryzanie paznokci to problem. Obserwujcie swoje dłonie, pokazuj jak brzydko wygląda taka obgryziona, a jak pięknie wygląda zdrowa dłoń. Przy tym bądź ostrożna, by dziecko nie poczuło się krytykowane. Musi czuć, że je rozumiesz i że chcesz mu pomóc. Dlatego gdy widzisz, że przymierza się do obgryzania, daj mu dyskretny sygnał, by przestało. Często odruch jest mimowolny, dlatego nie powinnaś się na dziecko złościć… Po trzecie – szukaj dziecku zajęć Dziecko obgryza paznokcie, gdy ma wolne rączki. Dlatego wszelkie zabawy, w których będzie zajęte (rysowanie, wycinanki, lepienie i wyklejanki) bardzo mu pomogą. Pomocne będą także przytulanki i piłeczki antystresowe, które będzie mogło zacisnąć w wolnej rączce w czasie zabawy. Po czwarte – motywuj i nagradzaj Regularnie chwal dziecko za postępy. Doceń każdy nieobgryziony paznokieć, dawaj dziecku nagrody za obcięte paznokcie – mogą to być naklejki, drobne słodycze czy… zestawy do malowania paznokci. W ten sposób dziecko samo dostrzeże korzyści płynące z nieobgryzania paznokci i łatwiej będzie mu zerwać z nawykiem. Pamiętaj jednak, że nic na siłę. Jeśli dziecko się opiera, nie ma efektów lub szybko straciło motywację, przerwij na jakiś czas terapię i wróć do niej, gdy dziecko poczuje taką potrzebę. Bez wspólnych działań i konsekwencji nie osiągniecie efektów! Sprawdzony trik – lakier przeciw obgryzaniu paznokci Gdy nie możesz upilnować dziecka, by nie obgryzało paznokci, lub robi to w przedszkolu, skorzystaj ze specjalnego lakieru przeciwko obgryzaniu paznokci. To całkowicie bezpieczny produkt, którego jedynym działaniem jest odstraszanie – lakier przeciw obgryzaniu paznokci ma okropny smak, dzięki czemu dziecku łatwiej powstrzymać się od niezdrowego nawyku. zł Kosmed PAZUREK żel przeciw obgryzaniu paznokci 10 ml zł Herome Bye Bite, preparat przeciw obgryzaniu paznokci, 10mlZawarty w nim olejek rycynowy, migdałowy, olej z kiełków pszenicy wzmacnia i regeneruje zniszczone paznokcie. Dodatek oliwy z oliwek przeciwdziała łamliwości paznokci, a ekstrakt z cytryny usuwa nieestetyczne przebarwienia. Zarówno odżywkę do paznokci, jak i serum należy stosować regularnie, ponieważ po pierwszej aplikacji efekt nie
Zapytaliśmy kilka osób, z czym im się kojarzy obgryzanie paznokci. Wszyscy określili je jako „nerwowy nawyk”, „reakcję wywołaną stresem”. Tymczasem badania kanadyjskich naukowców sugerują, że to perfekcjonizm, a nie lęk, jest podstawą tego zachowania. Obgryzanie paznokci – przyczynyObgryzanie paznokci – co wykazały badania naukowców?Obgryzanie paznokci – skutki dla organizmuObgryzanie paznokci u dzieciJak przestać obgryzać paznokcie? Wiele osób jest przekonanych, że obgryzanie paznokci (onychofagia) to nerwowy nawyk, który ma zredukować napięcie. Niewiele natomiast zna badanie kanadyjskich naukowców opublikowane w 2015 roku w „Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry”, które rzuciło nowe światło na przyczyny obgryzania paznokci. Jako powód obgryzania paznokci oraz innych kompulsywnych zachowań związanych z ciałem (np. wyrywanie włosów, drapanie się) badacze wskazali perfekcjonizm. Dowiedli także, że perfekcjoniści są bardziej niecierpliwi, szybciej się frustrują i szybciej się nudzą. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Beauty Vianek, Nawilżający szampon do włosów suchych i normalnych, 300ml 25,00 zł Beauty Nacomi Argan Oil Eye Cream, arganowy krem pod oczy, 15ml 29,00 zł Beauty Vianek, Łagodzący peeling do skóry głowy, 150ml 28,49 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Beauty Miya Cosmetics myEYEhero, nawilżający krem pod oczy, 15ml 39,00 zł Obgryzanie paznokci – co wykazały badania naukowców? W eksperymencie wzięło udział 48 uczestników, z czego połowa wykazywała zachowania kompulsywne. Druga połowa była grupą kontrolną. Badani za pomocą ankiet mieli ocenić, w jakim stopniu odczuwają nudę, gniew, poczucie winy, drażliwość i niepokój, po postawieniu ich w sytuacjach, które to wywołują. I tak, by wywołać stres, pokazywano katastrofę samolotu, dla relaksu pokazywano plażę i morskie fale. Frustrację powodowano, prosząc uczestników o wykonanie zadania, które miało być łatwe i szybkie, ale takie nie było. By doprowadzić do znudzenia, zostawiano samych w pokoju na 6 minut. Do obgryzania paznokci lub innych, powtarzających się zachowań o kompulsywnym charakterze dochodziło wtedy, gdy uczestnicy czuli się znudzeni, sfrustrowani i niezadowoleni. Kompulsywne zachowanie pojawia się np. w momencie, kiedy nie jesteśmy w stanie działać wydajnie i nie radzimy sobie z zadaniem. Powoduje to zniecierpliwienie i niezadowolenie oraz prowadzi do frustracji. Perfekcjoniści nie są w stanie się odprężyć i wykonywać zadań w normalnym tempie. Dlatego są podatni na frustrację, szybko się niecierpliwią i są niezadowoleni, gdy nie osiągają swoich celów komentuje jeden z autorów badania, prof. Kieron O'Connor, psychiatra z Uniwersytetu w Montrealu Obgryzanie paznokci – skutki dla organizmu O co tyle hałasu – pewnie się zastanawiacie? Otóż skutki obgryzania paznokci mogą być bardzo nieprzyjemne. Należą do nich: infekcje, osłabienie dziąseł i zębów, zniekształcenia macierzy paznokcia. Dlatego obgryzanie paznokci stało się wyzwaniem dla psychoterapeutów, którzy dzięki eksperymentowi kanadyjskich naukowców są w stanie lepiej zrozumieć pacjentów i przyczyny ich – jak się okazuje – kompulsywnych zachowań wynikających pośrednio z cech osobowości. Oraz skuteczniej pomóc przestać obgryzać paznokcie. Obgryzanie paznokci u dzieci Obgryzanie paznokci u dzieci może być reakcją na czynniki stresogenne, takie jak np. rozwód rodziców, przeprowadzka czy zmiana szkoły. Warto jednak zaznaczyć, że jego przyczyny mogą być zupełnie inne. Czasem jest ono zastępczym nawykiem i pojawia się na miejscu wcześniejszego ssania kciuka. Zdarza się również, że maluchy robią to z nudów. Jak przestać obgryzać paznokcie? Nie istnieje jeden skuteczny sposób na obgryzanie paznokci u dzieci oraz dorosłych. Polecana jest za to często zmiana nawyków – zamiast obgryzać paznokcie, warto je pielęgnować. Do obgryzania prowokują nas nieraz suche skórki, warto więc je smarować np. olejami. Można też przedłużyć paznokcie metodą akrylową lub żelową – wtedy będzie je znacznie trudniej obgryzać. Źródł0: Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Joanna Germak Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Dzieci nie umieją nazywać emocji, ani nie znają sposobów na radzenie sobie z nimi. Dlatego "radzą" sobie na własną rękę, próbując zredukować nieprzyjemne odczucia - np. poprzez obgryzanie paznokci. U dzieci moga wystąpić również inne odruchy o podobnej funkcji - nawijanie włosów na palec, potrząsanie nogą gdy
Obgryzanie paznokci, czyli onychofagia, to problem nie tylko natury estetycznej, ale też zdrowotnej. Nieleczone zaburzenie może prowadzić do poważnych chorób zarówno w obrębie naruszonej skóry, jak i ogólnoustrojowych, np. zakażenia pasożytami. Podpowiadamy, co zrobić, żeby przestać obgryzać paznokcie. Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Obgryzanie paznokci zaliczane jest do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, a więc mających swoje źródło w problemach natury emocjonalnej. Często występuje u dzieci i w okresie dojrzewania, ale nierzadko dotyczy również dorosłych. Z nawykiem pomogą uporać się gorzkie preparaty nakładane na paznokcie, bawełniane rękawiczki i drobne przekąski, które zajmą ręce. Spis treści: Przyczyny obgryzania paznokci Obgryzanie paznokci u dzieci i młodzieży Skutki obgryzania paznokci Jak przestać obgryzać paznokcie? Leczenie obgryzania paznokci u specjalisty Jak wzmocnić paznokcie po obgryzaniu? Ile rosną paznokcie po obgryzaniu? Przyczyny obgryzania paznokci Przyczyn obgryzania paznokci należy szukać przede wszystkim w psychice. Nawyk ten jest reakcją na nadmierny stres, lęk, niepokój, czasem związany jest z niską samooceną, poczuciem bezradności i bezsilności. Pojawia się więc wtedy, kiedy odczuwane emocje są zbyt silne, przytłaczające, wtedy „ujściem” dla nich jest właśnie obgryzanie płytki paznokci, a często również otaczających je skórek. Obgryzanie paznokci może występować sporadycznie, jedynie w sytuacjach związanych z silnym stresem. Onychofagia (z języka greckiego: onycho – paznokieć, phagia – jeść) może jednak stać się poważnym problemem, jeśli paznokcie trafiają do jamy ustnej niemal nieustannie, najczęściej w sposób nieświadomy. Wówczas stanowi sygnał, że nawyk nie jest sposobem na okazjonalne rozładowanie napięcia, lecz być może już wskazuje na rozwiniętą depresję lub nerwicę. W skrajnych przypadkach obgryzanie staję się formą samookaleczania. Obgryzanie paznokci może nasilać się na skutek niedoborów witamin i minerałów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, takich jak magnez, witaminy z grupy B, żelazo. Ben Harding Obgryzanie paznokci u dzieci i młodzieży Obgryzanie paznokci u dzieci pojawia się zwykle między 4. a 6. rokiem życia, a więc w okresie, kiedy większość maluchów rozpoczyna przedszkole. Emocje związane z adaptacją w nowym miejscu mogą być na tyle silne, że stają się właśnie przyczyną obgryzania paznokci. Nawyk ten może pojawić się także na skutek innego typu stresujących sytuacji, takich jak np. rozwód rodziców. Jeśli więc dziecko nagle zaczęło wkładać paznokcie do buzi, warto zastanowić się, czy w jego życiu nie nastąpiła w ostatnim czasie jakaś większa zmiana. Także u młodzieży w okresie dojrzewania może rozwinąć się nawyk obgryzania paznokci. Sprzyjają mu emocje związane ze zmianą szkoły, koniecznością odnalezienia się w grupie rówieśniczej, poczucie braku akceptacji własnego wyglądu czy stres związany z egzaminami. Zdarza się, że nastolatek wpada w błędne koło: obgryza paznokcie na skutek niskiej samooceny, a nieestetycznie wyglądająca płytka dodatkowo ją obniża. Zwykle nawyk zanika wraz z upływem lat, ale jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie działania, może on towarzyszyć również w dorosłości. Skutki obgryzania paznokci Obgryzanie prowadzi nie tylko do nieestetycznego wyglądu palców i dłoni, które „ozdobione” są króciutkimi, nierównymi i nieraz popękanymi paznokciami. Skutki nawyku mogą być poważne, szczególnie jeśli jest on bardzo nasilony. Onychofagia może prowadzić do: problemów stomatologiczno-ortodontycznych – wad zgryzu, skrzywienia przednich zębów, zniszczenia szkliwa, zniekształcenia szczęki, stanów zapalnych dziąseł i jamy ustnej. chorób układu pokarmowego – pod paznokciami i na dłoniach mogą być przenoszone bakterie, wirusy i jaja pasożytów; problem dotyczy szczególnie małych dzieci, które nie mają wyrobionego nawyku regularnego mycia dłoni. infekcji zapalnych w obrębie uszkodzonej skóry wokół paznokci – może to być np. zanokcica, czyli infekcja skóry związana z zakażeniem bakteryjnym. trwałego uszkodzenia i zniekształcenia płytki paznokciowej. Jak przestać obgryzać paznokcie? Jeśli zastanawiacie się, jak przestać obgryzać paznokcie, w pierwszej kolejności warto zastanowić się, jaka jest przyczyna problemu. Pomocne będą sposoby pozwalające zmniejszyć codzienny stres, np. aktywność fizyczna, medytacja, techniki relaksacyjne czy po prostu hobby, które zajmie myśli (i ręce). Można wesprzeć się herbatami ziołowymi o działaniu uspokajającym, np. z melisy. Popularnym sposobem na onychofagię są lakiery przeciw obgryzaniu paznokci. Są to preparaty o gorzkim smaku, które nakłada się na płytki paznokci. Ich zadaniem jest po prostu zniechęcenie do wkładania palców do jamy ustnej. Jeśli przyzwyczaicie się do smaku jednego lakieru, zamieńcie go na drugi. W domu możecie zakładać na dłonie cienkie, bawełniane rękawiczki. Dobrym sposobem jest także przedłużenie paznokci żelem czy akrylem – wówczas ich gryzienie będzie po prostu niemożliwe, a i konieczność płacenia za usługę może okazać się czynnikiem zniechęcającym do niszczenia płytek. Domowym sposobem na obgryzanie paznokci u dzieci i dorosłych może być również smarowanie płytek olejem czy sokiem z cytryny. Smak powinien zmniejszyć ochotę na gryzienie płytek. Dobrym pomysłem jest także znalezienie metody na zajęcie czymś rąk. Warto mieć w pobliżu miseczkę z pestkami dyni czy słonecznika. Dodatkowo zadbacie w ten sposób o kondycję paznokci – nasiona te zawierają mnóstwo cynku. Pomocne będą też wszelkiego rodzaju gniotki i gadżety odstresowujące do rąk. Leczenie obgryzania paznokci u specjalisty Przy bardzo nasilonym obgryzaniu paznokci konieczne może się okazać specjalistyczne leczenie. Biorąc pod uwagę, że jest to zaburzenie na tle emocjonalnym, warto rozważyć wizytę u psychoterapeuty i wprowadzenie terapii poznawczo-behawioralnej. Przy silnej postaci onychofagii lekarz psychiatra może zadecydować o wdrożeniu leków stosowanych w zaburzeniach nerwicowych. Jak wzmocnić paznokcie po obgryzaniu? Nawet jeśli udało się wam uporać z nawykiem obgryzania paznokci, płytki będą potrzebować czasu na powrót do dobrej kondycji. Wzmocnicie je, stosując odżywki i olejki do paznokci. Pamiętajcie, że najważniejsza jest systematyczność. Na początku nie próbujcie zapuszczać płytek, lecz przycinajcie je, żeby się niepotrzebnie nie łamały i nie rozdwajały. 1-2 razy w tygodniu warto wykonać olejowanie dłoni i paznokci. Zobacz także: Odżywki do paznokci. 8 hitów z KWC, które naprawią Twoje paznokcie! Bardzo ważna jest dieta. Nie może w niej zabraknąć minerałów i witamin niezbędnych dla zdrowia paznokci, takich jak żelazo, cynk, miedź, siarka, witaminy z grupy B. Ich cennym źródłem są wspomniane pestki, ale też np. kiełki. Można wspomóc się gotowymi suplementami zawierającymi bogaty w krzemionkę skrzyp polny. Ile rosną paznokcie po obgryzaniu? Tempo wzrostu paznokci u osób z onychofagią jest takie samo jak u osób, które nie mają nawyku obgryzania. Jednak nawet jeśli uda wam się uporać z problemem, odrastające paznokcie będą początkowo słabe, łamliwe i zniekształcone. Trzeba więc uzbroić się w cierpliwość. W ciągu kilku, kilkunastu miesięcy ich forma powinna ulec widocznej poprawie.
Obgryzanie paznokci przez dzieci ma konsekwencje nie tylko estetyczne. Dzieci obgryzające paznokcie mogą uszkodzić swoją płytkę paznokcia, co spowoduje zniekształcenia lub czasem nawet całkowity brak wzrostu paznokcia. Obgryzanie może uszkodzić strukturę zębów, a na dłuższą metę do wady zgryzu. Dzieci mają masę bakterii na
źródło: Obgryzanie paznokci to problem, który dotyczy ponad 1/3 naszego społeczeństwa. Może się zacząć we wczesnym dzieciństwie, ale zdarza się, że nawyk obgryzania paznokci pojawia się u osób dorosłych. Wbrew powszechnemu przekonaniu obgryzanie paznokci nie jest nieszkodliwe. Często to kompulsywny nawyk, którego nie jesteśmy w stanie kontrolować. Obgryzanie paznokci to kompulsywny nawyk, którego nie jesteśmy w stanie kontrolować. To znaczy, że zaczynamy obgryzać paznokcie, kiedy nasz mózg nie rejestruje tego w sposób świadomy. Pozostaje to więc poza naszą świadomością, a przynajmniej dopóki nie zdamy sobie z tego sprawy i nie zaczniemy pracy nad tym, żeby obgryzanie paznokci przestało nas dotyczyć. Obgryzanie paznokci u dorosłych – przyczyny Przyczyny obgryzania paznokci są bardzo różne, jednak najczęściej winowajcą jest stres. Obgryzanie paznokci u dorosłych jest najczęściej ściśle powiązane ze stanem psychicznym. Pomaga opanować takie emocje jak złość, strach czy gniew. Nie radzimy sobie z nadmiarem emocji, więc w pewnym sensie jest to dla nas sposób rozładowania stresu. Ciężko wskazać jedną konkretną przyczynę, ale u osób bardziej wrażliwych mogą to być: problemy rodzinne, niepowodzenia w pracy, stresująca praca, problemy ze zdrowiem, kłótnie z bliskimi, lęk o najbliższych, zaburzenia psychiczne np. nerwica lękowa lub stany lękowe. Dlaczego dzieci obgryzają paznokcie? Dzieci obgryzają paznokcie z tego samego powodu co dorośli – przyczyną najczęściej jest stres. Co prawda, małe dzieci mogą obgryzać paznokcie z ciekawości lub z przekory, ale wtedy szybko z tego wyrastają. Jeśli obgryzanie paznokci nie mija, wtedy można podejrzewać, że dzieci nie radzą sobie z emocjami. Obgryzanie może być następstwem takich problemów jak pójście do żłobka, przedszkola, kłótnie rodziców, rozstanie rodziców albo problemy zdrowotne. Psychologowie dziecięcy uważają, że w przypadku obgryzania paznokci u dzieci warto najpierw poszukać źródła problemu, ponieważ u dzieci obgryzanie paznokci może być sposobem komunikowania nam, że przerosła je sytuacja, w której się znalazły. Obgryzanie paznokci – skutki i przenoszone choroby Obgryzanie paznokci u dzieci i u dorosłych może mieć poważne konsekwencje. Obgryzanie paznokci przyczynia się do łapania wszelkich infekcji wirusowych, grzybiczych, pasożytniczych (u dzieci np. owsików). Ponadto powoduje problemy z dziąsłami np. stany zapalne, afty, podrażnienia i krwawienia. Bardzo ważne są również wszelkie defekty estetyczne. Obgryzione paznokcie wyglądają źle. Sprawiają, że nasze dłonie są stale niezadbane. U wielu osób obgryzanie paznokci idzie w parze z obgryzaniem skórek, a wtedy dłonie cierpią na tym podwójnie. 8 sposobów na mocne paznokcie Obgryzanie paznokci u nóg, czy to możliwe? Obgryzanie paznokci u nóg jest jak najbardziej możliwe i robi to więcej osób niż myślimy. Większość osób, które to robi nie zastanawia się jak przestać obgryzać paznokcie, ponieważ nie uważa tego za szkodliwy nawyk. Raczej coś, co lubią i co pomaga im rozładować napięcie, a czasem zabić nudę. Niestety, obgryzanie paznokci u nóg jest tak samo szkodliwe jak u rąk. Obgryzanie paznokci – leczenie Leczenie obgryzania paznokci może opierać się na psychoterapii lub farmakoterapii. Terapia u psychologa może okazać się nieoceniona w walce z tym nawykiem. Psycholog pomoże dotrzeć do źródła problemu i nauczyć nas jak radzić sobie ze stresem albo jak inaczej rozładowywać emocje. Niektórzy decydują się też na terapie lekami. Tutaj pomocne mogą okazać się leki uspokajające albo preparaty apteczne o gorzkim smaku do smarowania płytki paznokcia, specjalnie dedykowane dla osób, które borykają się z problemem obgryzania paznokci. Jak przestać obgryzać paznokcie, czyli co zrobić żeby się oduczyć? Wiele osób myśli sobie „obgryzam paznokcie od lat i nie dam rady się tego oduczyć”. Nic bardziej mylnego. Wszystko zależy od naszej silnej woli, dobrze też znaleźć odpowiednią motywację. Na obgryzanie paznokci u dzieci najlepsze będzie tłumaczenie. Warto porozmawiać z dziećmi o tym, że obgryzanie może przynieść robaczki albo przeziębienia. Dorośli ludzie potrzebują innej motywacji, ale możliwość zachorowania powinna również dobrze na nich podziałać. Możemy np. wyznaczać sobie drobne nagrody za dzień bez obgryzania paznokci. Niektórzy stosują nieco bolesną metodę – po każdym ugryzieniu paznokcia pstrykają sobie w rękę gumką recepturką. Dobrym sposobem jest noszenie bawełnianych rękawiczek, póki problem nie zniknie. Możemy również stworzyć kalendarz małych sukcesów i powiesić go na lodówce. Rysujemy słoneczko lub inny ulubiony wzorek przy każdym dniu, w którym nie obgryzaliśmy paznokci. Taka dodatkowa pozytywna motywacja na pewno pomoże nam w walce z obgryzaniem paznokci. Ile rosną paznokcie po obgryzieniu? Na pewno nie raz zastanawialiśmy się jak nie obgryzać paznokci i je zapuścić. Paznokcie po obgryzieniu rosną w normalnym tempie, ale odrastają krzywe i osłabione. Obgryzanie paznokci narusza ich płytkę i powoduje, że paznokieć staje się słabszy. Zapuszczanie po obgryzaniu będzie trwało tyle samo, jednak najważniejszą kwestią będzie tutaj finalny wygląd płytki. Może się zdarzyć, że powrót paznokci do stanu sprzed obgryzania potrwa nawet rok. Wtedy paznokcie trzeba zapuszczać, ścinać te, które odrosną i zaczynać zapuszczanie od nowa. Możemy wtedy wspomagać się odżywkami. Dłonie są naszą wizytówką, więc naprawdę warto o nie dbać. Poza tym, pozbycie się problemu, jakim jest obgryzanie paznokci, bardzo dobrze wpłynie nie tylko na nasz wygląd, ale również na całe nasze samopoczucie.
Mgr Sylwia Motyl-Kośka Psycholog , Łódź. 35 poziom zaufania. Witam, można popracować z ciałem. Skubanie może oznaczać że wyjątkowe napięcie gromadzi się w dłoniach. Należy pomyśleć jak można by rozładować napięcie z rąk i dłoni. Polecam metodę Lowena. Terapia jest bardzo dobrym wstępem do pracy z ciałem.
W artykule tym przedstawię podstawowe informacje na temat zaburzenia, następnie zaproponuję sposoby jakie może zastosować rodzic chcący pomóc swojemu dziecku w przezwyciężeniu trudności. Zasygnalizuję też problem obgryzania paznokci przez nastolatki, osoby dorosłe. Nawykowe obgryzanie paznokci, określane terminem onychofagia jest sposobem rozładowywania napięć emocjonalnych. Występuje u dzieci i młodzieży, ale zdarza się również u dorosłych. Dzieci, tak jak starsi, na co dzień stykają się z różnymi problemami. W przeciwieństwie do dorosłych nie potrafią nazwać swoich odczuć, nie znają też sposobów radzenia sobie z nimi, dlatego różnymi metodami starają się zlikwidować napięcie, np. wkładają palce do buzi, kręcą włosy. Taka reakcja przynosi im ulgę. Obgryzanie paznokci wywołują napięcia emocjonalne o różnych przyczynach. Zwykle są to nowe, trudne dla dziecka sytuacje, np. pójście do przedszkola. czy szkoły, narodziny rodzeństwa, przeprowadzka lub rozstanie rodziców. Mogą to być też nieodpowiednie metody wychowawcze rodziców, ich zbyt częsta krytyka, wysokie wymagania. Impulsem bywają, także bajki lub gry wideo, które wzbudzają w dziecku niepokój. Zdarza się, że obgryzanie paznokci jest przejściowe i zanika, kiedy dziecko upora się z jakimś problemem. Onychofagia może przenieść się w inną formę zachowania (np. przygryzanie warg, nadmierne wiercenie się). Bywa też i tak, że dziecko skubie paznokcie u rąk (ale i u nóg) w każdej sytuacji. Z czasem przechodzi to w nawyk – staje się wyuczonym zachowaniem, nie pełni już takiej funkcji jak na początku. Wtedy, by uporać się z problemem, potrzebna jest pomoc psychologa, który podejmie odpowiednią terapię. Ten odruch może wystąpić zarówno u dzieci nadpobudliwych, jak i nieśmiałych, bo trudniej radzą sobie one z różnymi uczuciami. Często pojawiają się u nich także tzw. objawy pomocnicze – ciało pokazuje, że coś jest nie tak, np. niekontrolowane drapanie się, machaniem nogą podczas siedzenia, pociąganie nosem itp. Obgryzanie paznokci u dzieci może być również zachowaniem podpatrzonym, np. u kolegi, rodzica. Nasi milusińscy bowiem z łatwością naśladują zachowania różnych osób. I tak, jak uczą się np. zachowania przy stole, tak samo mogą przyswoić odruch obgryzania paznokci. Warto uświadomić dziecku, że obgryzione paznokcie nie tylko wyglądają nieładnie, ale że wkładanie brudnych rąk do buzi może być też przyczyną różnego rodzaju chorób, np. infekcji wirusowych, owsicy, zapalenia dziąseł itp. Musimy pamiętać: kiedy nasze dziecko się boi, obgryzanie paznokci chwilowo może zmniejszyć jego napięcie, ale zachowanie takie - utrwalone, może stać się stałą reakcją na jakieś przykre odczucie. W tym momencie zaczyna się problem zarówno dziecka jak i rodzica. A oto kilka rad dla rodzica: Dbaj o to, by dziecko miało krótko przycięte paznokcie. Paznokcie dziecka możesz też smarować płynem przeciw obgryzaniu- ma on gorzki smak. Staraj się, by dziecko miało pod ręką jakąś elastyczną zabawkę np. gumową piłeczkę, marchewkę do pogryzania itp. Gdy widzisz, że maluch wkłada palce do buzi, możesz mu rzucić porozumiewawcze spojrzenie, odwrócić jego uwagę, np. ./propozycją zabawy itp. Spędzaj z dzieckiem czas, np. bawcie się razem, czytajcie książki, itp. Nie wyśmiewaj dziecka, nie krytykuj go. Okaż dziecku wsparcie, bądź cierpliwy i wyrozumiały. Jeśli problem dotyczy dziecka małego, gdy tylko zauważysz, że wkłada palce do ust, delikatnie wyjmij mu rękę z buzi, nie komentuj, nie krzycz. Obserwuj, w jakich sytuacjach dziecko gryzie paznokcie. Jeśli obgryza oglądając telewizję, usiądź obok i tłumacz, co dzieje się na ekranie. Jeżeli podczas nauki – zaproponuj pomoc. Możesz razem z dzieckiem opracować własny system przypominania- kodów, np. gdy zobaczysz, że nasz milusiński wkłada palce do ust, rzuć hasło „paznokieć” i uśmiechnij się. Dziecko zrozumie to w mig. W wyjątkowych sytuacjach możesz je nagrodzić, powiedz np. „Jak odrosną ci paznokcie, pójdziemy z tej okazji całą rodziną do kina na film, który sam wybierzesz( oczywiście ostateczny wybór mamy pod kontrolą). Ważne, aby wspólnie świętować Staraj się jak najczęściej rozmawiać ze swoją pociechą. Naucz dziecko nazywać emocje, które odczuwa. Podpowiadaj, jak powinno radzić sobie z tymi emocjami( np. trzy razy tupnij nogą kiedy jesteś niezadowolony itp.). Zapewnij go, że kiedy jest smutne lub się czegoś boi, zawsze może z tobą o tym porozmawiać. Jeśli dziecko będzie potrafiło uświadomić sobie stan emocjonalny, będzie wiedziało też, co się z nim dzieje i jak sobie z tym radzić, nie będzie musiało używać do tego wymyślonych przez siebie sposobów. Jeśli nastolatek obgryza paznokcie, prawdopodobnie robi to od lat. Takie zachowanie trudno usunąć, bo jest już utrwalone. Twoim zadaniem jest wspieranie go, bo okres dojrzewania jest trudny, towarzyszą mu duże napięcia wywołane szkołą, relacjami z rówieśnikami, ważnymi decyzjami. Młody człowiek nie powinien zostać z tym sam. Możesz nauczyć go metod radzenia sobie z emocjami. Dobrym sposobem jest uprawianie sportu, słuchanie muzyki, ale przede wszystkim ,,bycie z nim” Wybór zależy od upodobań nastolatka. Gdy objawy gryzienia paznokci są bardzo nasilone, konieczna jest pomoc psychologa. Trzeba wtedy przyjrzeć się dokładnie funkcjonowaniu nastolatka, zająć się nim w kontekście sytuacji rodzinnej, w szkole, w grupie rówieśniczej. Na to, co się z nim dzieje, ma bowiem wpływ wiele czynników, a onychofagia to tylko czubek góry. Opracowała: Alina Beister pedagog
qSceca. co na obgryzanie paznokci u dzieci
